Detailed Notes on ภาษาเหนือ

"ผักชะอม" หรือในภาษาถิ่นเหนือเรียกว่า "ผักหละ" นิยมนำมาแก๋งกับผักอื่นๆ เช่น แก๋งหน่อไม้ แก๋งถั่วฝักยาว แก๋งแค แก๋งโฮะ แก๋งเห็ดหูหนู หรือแก๋งเฉพาะชะอมอย่างเดียว เรียก “แก๋งผักหละ” เคล็ดลับความอร่อยคือผักชะอมไม่ควรสุกจนเกินไป แล้วน้ำแก๋งจะมีรสชาติกลมกล่อม ไม่มีรสเฝื่อนค่ะ

แต่จะไม่พูดเลยว่าแต่ว่า จะเพี้ยนไปว่า แต้หว่ะ แต้อี้ ค่ะ

คำควบกล้ำในภาษาไทยถิ่นเหนือนั้น มี ๑๑ เสียงได้แก่

(โดยไม่กลัวเปื้อน) = นั่งเป้อหละเหม้อ,

จัดทำโดย โครงการเยาวชนสืบสานภูมิปัญญา วิทยาลัยการจัดการทางสังคม (วจส.)

ฉัน = เปิ้น (สุภาพ) , ฮา(ไม่ค่อยสุภาพส่วนใหญ่ใชักับเพื่อนผู้ชาย)

รวมคติประจำใจ แรงบันดาลใจเพื่อเริ่มต้นทำสิ่งใหม่

สวยจังเลยนะ = งามหลายน้อ สะดุด = ข้อง สวมรองเท้า = ซุบแข็บ สบายอกสบายใจ = ซว่างอกซว่างใจ๋ เหนื่อย = อิด หม้อย เหรอ = ก๊ะ ห่วง = ห่วง (คำเมืองแท้ๆคือ อ่วง ว้อง หรือ ข๋าง) ให้ = หื้อ อยากอ้วก อยากอาเจียน = ใค่ฮาก อยาก = ไข อย่าพูดมาก = จ๊ะไปปากนัก อร่อย = ลำ อร่อยมาก = จ๊าดลำ อย่าพูดเสียงดัง = จ๊ะไปอู้ดัง คิดไม่ออก = กึ๊ดหม่ะออก อย่าคิดมาก = จ๊ะไปกึ๊ดนัก

แจ้งดีขวายงาม = สว่างปลอดโปร่งโล่งใจไม่มีอุปสรรค 

เปิ้น (สุภาพ) , ฮา(ไม่ค่อยสุภาพส่วนใหญ่ใชักับเพื่อนผู้ชาย)

ขาวเผื้อะขาวเผือก = มองไปทางไหนก็ขาวไปหมด 

ปฏิทิน = ปั๊กกะตืน คำเมืองแท้ๆจะแปลว่าปฏิทิน

..ภาษาเหนือจะพูดว่า.. หลงตางแค่เสียเวลา แต่ฮักเมาตั๋วขึ้นมาจะเสียอะหยัง

คนอะหยังคือมางามแต๊งามว่า ภาษาเหนือ แปลว่า คนอะไรทำไมสวยจัง

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *